Zoeken
Met man en macht wordt er ingezet op het verhogen van de onderwijskwaliteit. Dat is nodig want onze leerlingen doen het steeds minder goed in vergelijkende, internationale onderzoeken. Steeds meer ouders halen noodgedwongen hun schouders op bij het lezen van dergelijke nieuwsberichten. Zij kunnen hun kind niet eens inschrijven in een school. Sinds enkele jaren (!) zijn er wachtlijsten voor het buitengewoon onderwijs, voor de B-stroom, voor OKAN, … en laten we ook die leerlingen niet vergeten die - om welke reden ook - definitief uitgesloten werden en nergens meer terecht kunnen.
Met terechte verontwaardiging lezen we al deze nieuwsberichten. Maar de meeste mensen slaan de bladzijde om of scrollen verder op hun scherm. Als ouderkoepel voor ouders en ouderverenigingen van het vrij onderwijs kunnen we ons niet neerleggen bij deze situatie. Elk kind heeft recht op onderwijs. Het is onaanvaardbaar dat dergelijk basisrecht niet gegarandeerd wordt.
We mogen niet vergeten dat achter elk cijfer een kind of een jongere staat die niet naar school kan. Achter elk cijfer schuilt een gezin dat met de handen in het haar zit. Achter elk cijfer staat een onderwijsprofessional die het niet meer uitgelegd krijgt en die aan het einde van zijn Latijn is. Als een kind geen plaats heeft in het buitengewoon onderwijs kan je misschien wel voor een schooljaar een noodoplossing vinden: een jaartje langer in de gewone school – ook al kan die niet de nodige zorg bieden - , ouders die een tijdje deeltijds gaan werken, … maar wat doe je als dit jaar na jaar gebeurt? Wat doe je als een leerling via een oriënteringsattest op het einde van het schooljaar wordt doorverwezen naar een studierichting waar geen plaats is? Of als een anderstalige nieuwkomer Nederlands wil leren maar zelfs binnen een straal van tientallen kilometers geen plaats vindt in OKAN?
Ouders zijn wanhopig en boos. Het welbevinden en zelfs de toekomst van hun kind staan op het spel. Ook op macroniveau zijn deze wantoestanden nefast: het ene nieuwsbericht over onderwijs is nog negatiever dan het andere. Dit staat in fel contrast met zoveel gedreven mensen die het beste uit elke leerling willen halen, als hij of zij tenminste een stoeltje vindt in de klas. Een structurele aanpak op basis van een langetermijnvisie kan echt niet langer uitblijven.
VCOV, 29 april 2024