Zoeken
De VCOV, ouderkoepel voor het vrij onderwijs, deed een rondvraag naar de financiën van de ouderwerking. Maar liefst 96% van de bevraagde ouderwerkingen (N=167) steunt de school financieel. Als we alleen kijken naar het basisonderwijs, gaat het over 100%! In het secundair onderwijs zamelt 77% geld in ten voordele van de school. In alle bevraagde basisscholen wordt de school dus financieel gesteund door de ouderwerking.
Dit gebeurt voornamelijk door het organiseren van eet- en drankfestijnen, allerlei activiteiten zoals een quiz, fuif… en de verkoop van de gekende wafels, vlaaien e.d. In het secundair onderwijs wordt opvallend vaak de ‘vrije bijdrage’ genoemd als middel om extra financiën te verwerven. Dit baart ons als ouderkoepel grote zorgen want hoe weten we zeker dat ouders zich niet verplicht voelen een bijdrage te doen?
In het basisonderwijs gaan veel ouderwerkingen op zoek naar sponsoring en subsidies. Dit buiten beschouwing gelaten, komen alle andere inkomsten van de ouders zelf. Gemiddeld zou een ouder zo naar schatting 68 euro per schooljaar uitgeven, bovenop de schoolrekening.
37% van de ouderwerkingen schenkt de school zo jaarlijks tussen de 2500 en de 5000 euro. In het basisonderwijs zegt 13,5% van de bevraagde ouderwerkingen zelfs meer dan 10 000 euro te schenken!
Laten we ook niet vergeten dat veel ouders de school kosten uitsparen door allerlei klussen te doen: verfwerken, onderhoudstaken, logistieke steun, rijden bij schooluitstappen, oppas bij slapende kleutertjes… Het zijn vaak zaken die anders met werkingsmiddelen betaald moeten worden.
83% van de respondenten meent dat de financiële bijdrage van de ouderwerking noodzakelijk is voor de school. Opmerkelijk is dat het gros van de ingezamelde fondsen besteed wordt aan zaken die in principe met de reguliere werkingsmiddelen bekostigd moeten worden. De verfraaiing van de schoolspeelplaats staat op nummer 1, gevolgd door de aankoop van educatief materiaal, speelgoed, sport- en turntoestellen. Veel ouderwerkingen springen ook bij in het bekostigen van schooluitstappen. Zowel de toegangsgelden als het vervoer blijken vaak gesponsord door de ouderwerking. Via sponsoring beweren sommige ouderwerkingen bovendien kwalitatief betere schooluitstappen te kunnen laten organiseren.
In het secundair onderwijs zien we meer ouderwerkingen die een sociaal fonds oprichten. Hiermee worden specifiek kansarme leerlingen gesteund. Solidariteit is uiteraard een heel nobele waarde, maar in dit verband levert het toch gemengde gevoelens op: met het geld van de ouders worden leerlingen met ouders in financiële problemen geholpen. Deze ouders met financiële moeilijkheden ervaren echter ook druk om kerstkaarten, wijn… ten voordele van de school te kopen. Bovendien zien we hen toch ook graag op het spaghettifestijn, kerstmarkt…? Daarom verkiezen we dat de ouderwerking op school bijvoorbeeld een tweedehandsbeurs organiseert of een inzamelactie van kleren, soep maakt tijdens de middag… De ouderwerking kan ook meer doen dan symptoombestrijding en een werkgroep schoolkosten oprichten!
Enerzijds is de VCOV verheugd met zoveel engagement om de school te steunen, maar anderzijds zijn we ook bezorgd. De sociale druk om producten te kopen of om deel te nemen aan activiteiten is immers heel groot. Het samen brengen van mensen op een schoolfeest, wandeling, kerstmarkt… zou moeten primeren als doel. Bovendien bepleiten we als ouderkoepel dat een ouderwerking op school meer is dan een feestcomité. Er moet ook tijd en ruimte zijn voor advies en overleg, zoals decretaal vastgelegd is voor ouderraden in het participatiedecreet.
De toegang tot ons onderwijs is gratis. Scholen mogen kosten aanrekenen volgens welbepaalde regels. Dit vinden we redelijk.
Als ouderwerkingen de nood aanvoelen om mee te investeren in onderwijsinfrastructuur zodat het leren en leven op school aangenamer wordt, vinden we dit fijn. Maar, ligt de verantwoordelijkheid daarvoor niet bij diegenen die een toekomstgericht beleid voeren voor onze samenleving en zij die eraan zullen participeren?